2016'dan Beklentiler

2015 yılı genel haliyle ülkeme, blog alemine ve bana maalesef ki acıyla, üzüntüyle gelip öyle de gitti. Bu yıl içinde bir çok kayıplar verdik. Gerek canımdan kanımdan olanlar gerekse hiç yüzünü görmediğim, tanışmadığım halde kalbime dokunan diğer güzel insanlardan... Hiç beklenmedik kayıplardı bunlar. Ölümün beklenileni mi vardı demesin şimdi kimse bana(!) Var maalesef. Hastalıklar biliniyorsa kendimizi bu fikre alıştırmaya çalışırız. Yapabilir miyiz ? Pek sanmıyorum. Ben yapamadım en azından. Ama en azından böyle olacağını biliyordum, dolu dolu yaşadık son zamanları diyerek insan içini bir nebze olsa rahatlatabiliyor. Peki ya aniden kayıp giden yıldızlar? Ne olduğunun bile farkına varamıyoruz. İnanamıyoruz, inanmak istemiyoruz. Üzerinden günler, aylar geçse de o fikre alışamıyor, onu kabullenemiyoruz. Ölümün kabul edilir bir yanı yok insan kalbinde maalesef. Tek yapılabilecek şey Allah'a sığınmak, sabır istemek. Her şerde bir hayır vardır demişler ya büyükler; ölümün de bir hayrı var mıdır? Sonunda melek olmak, bu dünyadan uçup gitmek, cennette bir arada olunacağına inanmak vs. Hayır bunlardır belki de. Ne bileyim, insan canından can gidince hayrı arar mı dersiniz?

Demem o ki zorlu bir 2015 geçti gitti. Gelen 2016 da güzel başlamadı benim için. Dilerim ilk ve son kayıplar olsun. 2016 yılı dünyaya, ülkeme barış getirsin. Yok yere kaybolmasın fidanlar. Solup gitmesin gülen gül gibi yüzler. Çok ütopik istekler olsa da bunlar, insanlık için hayırlı bir yıl olsun. Bizi üzen, kıran, parçalan ya da bunu tam anlamıyla yapmak için çabalayan insanlardan Allah hepimizi korusun. 

2015'e ve getirdiği tüm acılara git deme vakti geldi. Ve sen 2016, eğer senden öncekini aratmayacaksan hiç gelme yahu! 

Ve bu arada söylemeden edemeyeceğim. Daha önceleri instagram adresimde kedilerimi ve günlük hayatımı paylaştığım için bazı mesajlar almıştım. (Yerden yere vuran eleştiriler) Aynı şeyi blog için de alacağımdan emin olduğum için şimdiden sözümü söylemek istedim. Orası da benimdi, bu blog da benim. Dilediğimi paylaşma hakkım var. Sen eğer okumak istemiyorsan çeker gidersin. Kimsenin zorla okuması için kafasına silah dayanmıyor.

.Ve son olarak benden "GİT" dememi bekleyen kişiler varmış. Gönlünüz rahat olsun. Dilediğiniz gibi "GİDİN". Hayatınızı bir düzene sokun. Mutsuzluklarınız için başkalarını suçlamaktan, bunlar için de başka insanları üzmeye çalışmaktan vazgeçin artık. Bunun size faydası yok. Aksine zararı olur. Size olan saygıyı da yok eder yerine nefret ekersiniz. Yapmayın. Gidecekseniz de edebinizle gidin. Ve öyle mutlu olun ki mutsuz ettiğiniz kişiler bile sizin için sevinebilsin.

Biricik hemşehrim Candan Erçetin'in en sevdiğim şarkısıyla bu postu sonlandırıyorum.